"Toen ik na bijna 46 jaar bij het Meander in Amersfoort met pensioen ging, wilde ik eigenlijk daar blijven werken als oproepkracht op de OK. Ik had er alles gedaan: ik draaide diensten, was vakoudste en heb zelfs een tijd als hoofd OK gefunctioneerd. Maar vanwege mijn AOW-leeftijd kon ik daar niet blijven. En ik had nog zó veel zin om door te gaan. Via een KNO-arts kwam ik uiteindelijk bij Bergman Clinics terecht."

"Vooral de sfeer. Het voelde meteen als vroeger in Baarn: kleinschalig, warm en collegiaal. Mensen hebben hier echt wat voor elkaar over. Ik kwam binnen en dacht: ja, dit is het. Hier doe je het samen."

Je had dus al een indrukwekkende carrière achter de rug. Kun je daar wat meer over vertellen?

"Zeker! Tijdens mijn opleiding tot verpleegkundige liep ik stage op de OK. Daar bleek dat ik handig was en gevoel had voor het vak. Ik viel op bij de arts, en mocht blijven. Vanaf dat moment wist ik: dit is mijn plek. Uiteindelijk werd ik hoofd OK in het ziekenhuis in Baarn, waar ik zo’n 28 jaar leiding heb gegeven. Toen mijn jongste dochter werd geboren, heb ik bewust gekozen om te stoppen als hoofd. Ik wilde er meer zijn voor het gezin, en daar heb ik nooit spijt van gehad. Daarna werkte ik jarenlang als dagcoördinator in Amersfoort en Baarn. Als ik er zo over praat, bedenk ik me ineens: in september zit ik al 55 jaar in het vak. Ongelooflijk toch?”

"Ik begon met een uitzendcontract, daarna kreeg ik een 0-urencontract en inmiddels heb ik een vast contract. Ik werk gemiddeld twee dagen per week, en ben daarin heel flexibel. Behalve op mijn oppasdag voor de kleinkinderen kunnen ze me eigenlijk altijd inplannen. Meestal ben ik dagcoördinator, maar als het nodig is, sta ik ook gewoon aan tafel of los ik af."

"Niet echt. Zolang ik gezond blijf en het leuk is, ga ik door. Als dat verandert, stop ik meteen. Maar ik voel me nog fit en scherp. Werk is voor mij ontspanning, en het houdt me onder de mensen. Dat is voor mij zó belangrijk."

"Niemand vraagt me of ik niet eens wil stoppen. Ze weten dat ik het leuk vind en dat het goed voor me is. Mijn man vindt het ook prima. Die is thuis lekker aan het hobbyen. En stiekem vind ik het ook best fijn om twee dagen per week even van huis te zijn."

"We hebben een hoge turnover, we doen veel operaties op een dag. Maar edereen helpt elkaar, niemand moppert. Je hoeft geen beste vrienden te zijn, als je elkaar maar respecteert. Dat leerde ik ooit tijdens een managementopleiding, en dat ben ik altijd blijven onthouden. En dat gevoel is hier sterk aanwezig bij alle collega's op de kliniek. Van arts tot front- en backoffice medewerker."

"Misschien wel. We wisten toen helemaal niet dat dit bestond. Als ik eerder had geweten hoe fijn het is om hier te werken, had ik de overstap vast eerder gemaakt."

"We hebben twee fjordenpaarden in Nijkerkerveen, die mijn dochter Marcella verzorgt. Ik help waar ik kan en ga mee als ze wedstrijden rijdt. Mijn man doet aan snelheidsrally’s, en ik lees dan de routevoor-instructies voor, als navigator. Verder wandel ik veel met de hond, pas ik op mijn kleinkind en ga ik deze zomer weer mee op reis met Stichting Zonnebloem als vrijwilliger. Dat heb ik al vaker gedaan. Zó dankbaar werk! Fijn dat ik me ook op die manier nog kan inzetten."

Dat passie geen leeftijd kent. Dat sfeer, waardering en samenwerking allesbepalend zijn. En dat je met een goed gevoel en veel plezier actief kunt blijven, als het werk én de mensen kloppen.